بازتثبیت خاطره از طریق فعال‌سازی رفتاری؛ ساختن خاطرات جدید با هدف بازتوانی

بازنگشتن به سمت مصرف مواد (یا هرگونه رفتار اعتیادی دیگر) برای بیمار در حال بهبود، چالشی بزرگ به حساب می‌آید. بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد، خاطراتی تأثیرگذار از مصرف مواد و لذت مرتبط با آن دارند که علی‌رغم میل‌درونی‌شان، ممکن است آن‌ها را به لغزش و عود بکشاند. سال‌ها تصور بر این بود که برای رویارویی با این چالش، تنها راه‌حل بیمار، توانمند کردن خود در برابر ولع مصرف مواد است و نمی‌توان کاری برای خاطرات و تداعی‌های قدرتمندی که در مغز بیمار، بین مواد و هر‌چه مرتبط با آن شکل گرفته است، انجام داد. با وجود این، افزایش دانش ما در حوزه‌ی علوم اعصاب، روش‌هایی جدید در اختیار ما قرار داده است که از طریق آن‌ها می‌توان با به‌کارگیری توانمندی‌های مغزی، برای بازتوانی این بیماران تلاش کرد. یکی از جدیدترین و جالب‌ترین این روش‌ها بازتثبیت خاطرات مربوط به مواد است. دانش علوم اعصاب نشان داده است که با استفاده از ساختن خاطرات جدید لذت‌بخش، بدون حضور مواد، می‌توان از میزان اهمیت مصرف مواد برای بیمار در حال بهبود کاست و در نتیجه او را برای کنار آمدن مؤثرتر با ولع به مصرف مواد یاری کرد. در این یادداشت، نگاهی مروری به موضوع بازتثبیت خاطرات و نقش فعال‌سازی رفتاری، به عنوان مداخله‌ی مؤثر در ساختن خاطرات جدید خواهیم داشت.